Jullie vragen je natuurlijk af, wat jullie wielrennende, vlaggende trainer, coach, op zondag uitspookt, als ie sinds kort niet gestrikt wordt voor het 4e van de plaatselijke FC, een potje tennis op donderdagavond met invaliden, nou meestal wielrennen, nu had ik een week of 6 geleden in een vlaag van verstandsverbijstering met mijn zwager, oud keeper van onze hoofdmacht, Jan Petter en de shirtsponsor van vvSchagen, Henk-Jan Toes, (…op het strand werd het net zo’n battle als op de Doorbraak afgelopen zondag…) werelds langste mtb. strandrace te gaan rijden, van Hoek van Holland naar Den-Helder, 135 km. zand, waar het kleine Nederland al niet groot in is, we hebben de grootste (..de EPE..) en langste strand-race van de wereld. Kortom, afgelopen zondag was het zover, wekkertje om 05.00uur (…m’n wederhelft wees me er nog eventjes op dat ik het zelf allemaal wilde…midlife of zoiets…), 05.15uur een lading spaghetti naar binnen gewerkt, 05.30uur het busje voor en op naar het zuien. 07.00uur op locatie, de aller verste strandtent van HvH. die te vinden was, stuurnummertje halen, nr. 481, bakkie koffie, tas met schone kleren inleveren, de zon zien opkomen en om 08.00uur (…1 uur vervroegd door het binnenhalen van een rode puntmuts op het strand van Zandvoort om 10.30uur…dus ook nog taakstellend…)achter het startlint met nog 800 idioten. Na 10km kwam ik er al achter dat ik in de steek gelaten was door de 5daagse weervoorspelling, lelijk oostenwindje , dus waaiertjes rijden, veelvuldig in het water, na 15km. van de mtb., kilometertje lopen door de zandopspuitingen bij Monster, en overigens, wat een zacht strand, ong. het gevoel of er een mud aardappelen op je bagagedrager ligt. Bij Scheveningen even om de haven heen, eindelijk stukje verhard, even de achterdeur van het Kurhaus bekeken, om 09.16uur onder de welbekende pier door en op naar Katwijk, redelijk strand, goede groepjes beetje mee hoppen en zuinig rijden, bij Katwijk ook even om de wateruitloop heen, over de basaltblokken (..door kinderhandjes gelegd, ieder geval daar....dat wil de dominee) en op naar Noordwijk en wat een zwaar strand, zacht, zuigerig, plakkerig, constant op volle belasting, hele stukken alleen gereden tot Huis ter Duin, het veld van 800 lotgenoten was inmiddels geheel uiteen geslagen, vlak voor Zandvoort met een groepje wat achterop kwam weer aangehaakt, langs Bloemendaal, tot aan IJmuiden, 65km. er op, halftime, ravitaillering, ff drinken, glacékoek en bananen met zand zijn ook lekker als je stuk zit. Snel weer op de mtb. door de havens, over de sluizen, inmiddels bekend terrein, hier kom ik wel vaker, maar dan op de gewone racefiets en op de weg, richting Wijk aan Zee, inmiddels klonk mijn ketting als het grindpand van vroeger om ons huis, even bij benzinepomp de ketting gesmeerd, later op het strand nog even de quad van de organisatie aangeschoten voor mijn krakende ketting. Bij Wijk aan Zee op bekend terrein van de EPE, op naar Castricum, en F…(fourletterword) wat een K..(drieletterwoord) strand, paar keer aan de verkeerde kant van de zandbank, compleet vast, weer hele stukken alleen gereden, krijg je mooie dialogen van met jezelf na 80km. strand, zand en afzien, alle problemen weer opgelost. Na Castricum een mooi groepje opgepikt, voor Egmond nog even genoten van 2 zeehonden een meter of 30 uit de kust en in de waaier met 8 man, door de verzuurde benen heen langs bekend terrein, Bergen, Schoorl en eindelijk Camperduin, even 5km. op asfalt, dat is werkelijk een hoogtepunt van genot (…ik weet het, het klinkt masochistisch…het heeft er alle schijn van…) na 95km. ploegen door het zand. Na Petten, werkelijk de hel, over de strekdammen, heel zacht zand, vooral na Sint Maarten richting Callantsoog en Groote Keeten, het venijn zat echt in de staart, even 5km. compleet kapot gezeten, met het laatste restje zandbananen, laatste drupje sportdrank uit mijn bidon, ging het laatste stuk richting vuurtoren van Kijkduin op het beste stukje te berijden strand van de dag nog buitengewoon goed, naar omstandigheden dan, laatste duintje over geklommen en nog een kilometer naar de finish op het FC Den-Helder terrein, de 1e keer dat ik blij werd bij het zien van FC Den-Helder na 8 jaar jeugdvoetbal, na 7uur afzien, en wat hebben ze lekker douches onder de tribune, geweldig, net zo goed als die onder het velodrome van Roubaix, onder het genot van een bakkie snert en een broodje rookworst kwam ik weer in het land der levenden, ik moest Henk-Jan de eer op het strand laten, maar terug in de auto, moest hij na een telefoontje van zijn zoon aan het zuurstof 5-1 voor VIOS-W…..
Geen opmerkingen:
Een reactie posten